Ik ben lekker bestuur (door Koe(n))
Amicae, amicique
Ik ben lekker bestuur.
Ik wil niet meer, ik wil niet meer
Ik wil geen handjes geven
Ik wil niet zeggen elke keer
Jawel rector jawel meneer
Nee. Nooit meer in m’n leven
Ik hou mijn handen op mijn rug
en ik zeg lekker niks terug
Ik wil niet op belet bij Unitas
of elke dag de vissen voeren
Ik wil nu liggen in het gras
en ik wil overmorgen pas
in studieboeken loeren
Ik heb geen zin meer in gezag
de hele dag, de hele dag!
Ik wil geen speech met een inhoud,
Ik wil geen pak met knopen
ik wil bier in duizendvoud
ik wil geen voorbeeld zijn, maar fout
en dan een steelpan kopen
en dan fijn spelen met het vuur
en ik wil slapen tot het middaguur
Ik wil niet schoonmaken in millyways
of theedoeken met gaten
Ik wil niet smeken bij de CvB’s
En ik wil op de ALV’s
over praktische invulling praten
En dat is al mijn interesse
En als ze kwaad zijn, roep ik: politesse!
Annie MG Schmidt heeft ooit gezegd dat ieder verhaal een goede afloop had. Je moet alleen weten wanneer je moet stoppen. Ik zou het graag bij dit gedicht laten, maar dat geeft mij niet het gevoel dat dit verhaal een goede afloop heeft.
Terwijl ik de afgelopen dagen, starend naar een knipperende cursor in een leeg document, een goede openingszin probeerde te verzinnen voor mijn afscheidsspeech, vroeg ik me af wat het nut er van was. Waarom schrijft men een afscheidsspeech?
Gefascineerd door deze vraag ben ik gaan brainstormen en kon een drietal redenen voor een afscheidsspeech bedenken. Ten eerste wil men vaak een aantal mensen bedanken, verder blikt men terug op het jaar om leuke herinneringen op te halen en tenslotte wil men met een klapper zijn bestuursjaar afsluiten: men wil graag herinnerd worden.
Ik kan me goed voorstellen dat er na een bestuursjaar een aantal mensen zijn die zo belangrijk zijn geweest dat je ze daar graag voor wil bedanken, maar ik vraag me af waarom zo’n bedankje niet persoonlijk kan en met iedereen gedeeld moet worden.
Het probleem is denk ik dat men het moeilijk vind mensen persoonlijk te bedanken óf niet de tijd en moeite neemt om deze bedankjes goed te formuleren. Door zo’n bedankje op te nemen in een afscheidsspeech, ben je ten eerste verplicht om na te denken waarvoor je mensen bedankt en op welke manier en ten tweede kun je er op het moment zelf niet meer omheen. Het staat nou eenmaal in je speech dus je moet het wel voorlezen.
Waarom men leuke herinneringen in zijn afscheidsspeech verwerkt lijkt me duidelijk. Er zijn in een bestuursjaar ongetwijfeld een aantal onvergetelijke momenten. Door hier op terug te blikken zorg je ervoor dat het moment nogmaals beleefd wordt door alle aanwezigen, ook door zij, die er in eerste instantie niet eens bij waren.
Als zo’n terugblikkende anekdote leuk genoeg is, wordt deze onthouden en later opnieuw verteld wat bijdraagt aan de derde reden: men wil herinnerd worden. Op het moment dat je een jaar lang toegewijd met iets bezig bent geweest wil je graag dat mensen dit onthouden. Hier kun je onder andere voor zorgen door een onvergetelijke afscheidsspeech te houden.
Dan wil ik nu graag van de gelegenheid gebruikmaken om met een terugblik naar afgelopen jaar een aantal mensen te bedanken op een manier die hopelijk mensen nog lang zal bijblijven.
Ben
Met publiciteit in de geest
Kwam jij met ‘t concept open feest
To party all night
verzonnen we bite
En het is succesvol geweest
Ben, naast de open feesten vond ik het altijd supergezellig om samen met jou naar feestjes te gaan. We hadden altijd de grootste lol, maar konden ook goed praten. Ik hoop dat we dat nog vaak gaan doen, en onze wilde plannen over een vakantie naar Berlijn ook echt gaan uitvoeren.
Dave
Wij waren eens bij’t CvB
Zij gaven een heel chique diner
Toen vroeg uit het niets
Yvonne hem om een speech
Ik dacht toen tel ik niet meer mee?
Dave, je zal zelf ook wel geschrokken zijn toen je ineens jouw naam hoorde bij het CvB galadiner. Ik heb toen toch maar mijn verhaal gehouden, want speechen is toch net iets meer mijn ding dan het jouwe. Het afgelopen haar heb ik je vreemde gave om dingen uit het niets te laten onstaan erg gewaardeerd. Ik noem een deksel op de vijver in millyways of een ophangsysteem voor de borden. Het wordt een keer genoemd, en ineens is het er. Daar was ik erg blij mee.
Wybe
Koninginnenacht was echt top
Maar plots was’t wc papier op
We gingen dus vlug
Langs de hele FUG
Kregen’t bij SSR toen voor nop
Wybe, op een één of andere manier wisten wij het altijd klaar te spelen om in de bizarste situaties terecht te komen. Ik noem die zoektocht naar wc-papier, de naborrel van een oratie met de twee Joannes van SSR-NU en die twee keer dat we bij het koor langsgeweest zijn. Ook al waren je grappen niet altijd grappig, ik heb me altijd met je vermaakt.
Indûr
Op een dag vond ik hem in zijn sas
Toen hij metal aan’t luisteren was
Een lamp was er schaars
en bij t licht van een kaars
Telde hij daar heel rustig de barkas
Indur, ik moet zeggen dat je me wel verbaasd hebt toen ik een pikdonkere zaal binnenkwam waar keiharde metal op stond en jij aan een tafeltje midden in de zaal bij kaarslicht je muntjes aan het tellen was. Eigenlijk deed je alles op een aparte manier: van tekenen in paint tot je gevoel voor humor. Ik heb er in ieder geval erg om kunnen lachen en van genoten.
Eelco
Door Delft maakten wij ooit een tocht
Toen Biton nog een zusje zocht
wolbodo was goed volk
we eindigden met de bolk
En een conducteur die ons niet mocht
Eelco, ik heb elke keer weer erg veel plezier beleefd aan onze trips naar de zusjes en de gesprekken die we in de trein voerden. Ik ben niet van plan weer je ‘guy on couch’ te worden, maar hoop dat we toch nog regelmatig gaan eten.
Liesbeth
Het vergt toch nog enige training
Voor ik snap wat er door je heenging
Je wil stiekem paars
Maar vind dan toch rood
Ja Liesbeth wat is nou je mening
Liesbeth, het heeft vaak lang geduurd voordat ik begreep wat je nou precies vond of wilde afgelopen jaar, maar ik vond het proces ernaartoe altijd hilarisch. Ik denk dat het afgelopen jaar zonder jou compleet anders was geweest en ben daarom blij dat je in ons bestuur zat.
Henk en Willemien
Hoewel ze me niet vaak meer thuis zien
Ben ik blij met Henk en Willemien
Eens in de twee weken
Ga’k met ze uit eten
Vind’t fijn da’k dat blijkbaar verdien
Henk en Willemien, ik ben zo blij dat jullie altijd wilden luisteren naar mijn verhalen over Biton en nooit te beroerd waren om mee te denken met problemen waar ik tegenaan liep. Dank jullie wel.
Meeuw
Mijn opvolger is dan een vrouw
Dat zegt niet dat ik haar niet vertrouw
Als een honingslinger
Wind ze hen om haar vinger
En is dan zo trots als een pauw
Meeuw, je weet als geen ander hoe je mensen moet bespelen en dingen van ze gedaan krijgt. Helaas is dat bij het afkrijgen van mijn overdracht niet helemaal gelukt. De afgelopen tijd heb je veel vragen gehad en ik heb ze altijd graag voor je beantwoord. Ik ben er van overtuigd dat je het fantastisch zult doen komend jaar en je weet dat je me altijd kunt bellen.
Ly
Er mist er nog één in de rij
En die maakt me altijd weer blij
ik had vaak geen tijd
maar heb ook geen spijt
Want écht vanaf nu ben ik vrij
Lieve Ly, ik hou van jou
Vergeten
Nog één limerick uit mijn pen
Voor hen die ik vergeten ben
Alsnog nu mijn dank
Je krijgt nog wel drank
Wanneer ik je straks nog herken
Ik heb gezegd